Middagje Karlstad ??????

Mariska moest vanochtend werken en ik zou alvast een deel van de boven verdieping, buiten, verven. Het was zo warm dat ik het gevoel had dat ik op een bbq stond te schilderen, ik stond op een zwart dak met de zon vol in mijn rug. Na een paar uur had ik het wel gezien en ben andere klusjes gaan doen. Mariska was ondertussen thuis gekomen en we hadden besloten om eerst maar een te stukje gaan lopen in het bos voordat we, met zijn alle, naar Karlstad zouden vertrekken omdat Rens daar moest voetballen. Na ruim een uur lopen zijn we bijna weer thuis. Jesse loopt met Billy achter ons, op eens hoorde geblaf en gegrom. Twee honden die aan het vechten zijn en Jesse staat er midden tussen in en doet zijn best om ze uit elkaar te houden. Ook de eigenaressen van de hond komt er aan, ze is zichtbaar overstuur. Wij rennen terug naar Jesse toe maar het kwaad is al geschiet. Mariska en de eigenaresse van de andere hond halen de honden uit elkaar en ik ontferm me over Jesse, hij houd zijn hand vast. Zijn hand zit onder het bloed en ik zie dat zijn duimnagel er half af ligt, ik zie ook dat er een aantal keren in zijn wijsvinger gebeten is. Hij barst in huilen los, het doet zo´n pijn papa zegt hij.

Ons huis is nog maar tweehonderd meter lopen en ik ga met Jesse meteen naar huis om zijn hand onder de kraan te doen. Mariska praat nog twee tellen met de mevrouw en komt dan ook naar huis. Jesse heeft zijn hand onder de kraan gedaan om alles schoon te spoelen, nu kan je goed zien dat zijn nagel, voor een gedeelte, er af is. Hij bungelt nog aan een stukje vel. In zijn wijsvinger zitten verschillende tandafdrukken. Jesse trekt ondertussen wit weg, het doet zo´n pijn papa zegt hij. Ondertussen zien we dat hij ook een aantal keren in zijn been gebeten is. Wat is wijs, dit hebben we nog nooit mee gemaakt. De artsenpost in het dorp is dicht, het dicht bij zijnde ziekenhuis is een klein uur rijden. Ik bel Nisse, de ex van de buurvrouw, hij is ambulancechauffeur. Ik leg het verhaal uit aan Nisse en hij vraagt waarom ik hem bel en niet 112, kan dat dan voor dit soort gevallen vraag ik hem, dat hoef je in Nederland niet te doen. 112 gebeld, ik wordt netjes te woord gestaan en ze verwijzen ons naar het ziekenhuis in Karlstad.

5 minuten later zit de hele familie zit in de auto naar Karlstad, Rens heeft zijn voetbal spullen meteen maar mee genomen. Onderweg naar Karlstad belt Rens zijn leider en legt de situatie uit en vraagt waar we moeten zijn voor de voetbal. Jeetje wat praat die gozer goed Zweeds zeg, dit had ik nog niet gehoord van hem. Ik luister een beetje mee en ik denk dat ik weet waar het is, het komt goed zeg ik tegen hem. Mariska en Jesse afgezet bij het ziekenhuis en wij naar het voetbalveld, dat natuurlijk aan de andere kant van de stad ligt. Eerst moeten we nog even stoppen voor een pre-pay kaard voor mijn telefoon, deze is ondertussen op. Ik kon het voetbalveld makkelijk vinden en we waren ruim een half uur eerder dan Rens zijn team. Ik had met Rens het een en ander afgesproken hoe we het zouden gaan doen als Mariska weer zou bellen dat ze klaar was in het ziekenhuis.

De wedstrijd was nog geen 10 minuten bezig toen we een berichtje kregen van Mariska, ze waren klaar in het ziekenhuis. Finn en ik weer in de auto en hup weer naar de andere kant van de stad. Bij het ziekenhuis aangekomen vertelde Mariska dat de apotheek in het zieken huis dicht was, we moeten richting IKEA daar is een apotheek die open is, hij moet antibiotica pillen hebben. IKEA dacht ik dat is weer een hele andere kant op, nou ja instappen maar. Na 10 minuten rijden kwamen bij de apotheek en 20 minuten later waren we weer op weg naar Rens.Onderweg vertelde Jesse dat het gelukkig mee viel en dat de verpleger, tijdens een gesprek met Jesse, zo maar zijn nagel er af haalde. Hij was er af voor dat ik het wist zij hij. Gelukkig maar dacht ik, het valt allemaal mee. Al met al zijn Mariska en Jesse ruim 2 uur in ziekenhuis geweest, dit valt nog mee. Wij kennen mensen die drie keer zo lang moesten wachten tot dat ze geholpen werden

Weer bij Rens aangekomen hebben we de laatste 5 minuten van zijn wedstrijd gezien, ze hebben 1-1 gelijk gespeeld. Na dat Rens gedoucht was zijn we maar langs de Mac gereden om even te eten.