Vårdcentralen

Vandaag moest ik terug komen bij een verpleegkundige in de vårdcentralen, die gaat het verband verwisselen en tevens de wond schoonmaken/controleren. Na dat het drukverband van mijn duim afwas was zat er nog een laag verband, deze was na 1 nachtje helemaal doorweekt met bloed en natuurlijk opgedroogd. Nou deze gaan we eerst even los maken zegt de verpleegkundige. Na een minuut of 10 in een soort zoutoplossing gezeten te hebben heeft ze de rest van het verband weggehaald. Je raad het natuurlijk al, het laatste laagje zat nog vast aan mijn duim, met als resultaat dat de tranen in mijn ogen stonden toen ze deze ook los haalde. Zo zegt ze, je hebt je eigen flink toegetakeld. Ik draai mijn duim om om nu ook even naar het resultaat te kijken. Ik kan de wond nu goed bekijken en ik moet eerlijk zeggen het is wel even schrikken. Vanaf mijn nagel, over de gehele breedte van mijn duim, is er 3,5 cm vel/vlees weg. Zeg maar het gedeelte waar je vingerafdruk zit. Het botje komt er net niet uit. Als je meer had weggesneden had je naar Karlstad gemoeten zegt ze, je hebt geluk gehad. Of ik dit expres heb gedaan denk ik bij mijn eigen. Niet veel later zit er weer een schoon verband om heen en heb ik weer een nieuwe afspraak. Vrijdag mag ik weer bij haar terug komen om alles weer te laten schoonmaken.

Ik ben ook even langs mijn werk gereden om het een en ander even uit te leggen wat er nou precies gebeurd was. Ze moesten er om lachen, zo word je nooit een echte Viking Ruud zegt mijn collega Anders. Ook wilde ik graag weten waar ik mij nou moet ziek melden, dit is voor mij ook de eerste keer. Dit moet alleen bij het bedrijf, ik had mijn chef gisteravond al gebeld om te vertellen wat er gebeurd was, en na een week moet je een verklaring hebben van een arts. Ik wil eigenlijk na het weekend al weer aan het werk zijn, we gaan het mee maken.