Kwartje is eindelijk gevallen.

Finn zit al ruim een jaar op zwemles, maar hij wil voor geen goud in het diepebad. Dus hebben we besloten om, zelf, met hem extra te gaan zwemmen. De eerste paar keer dat ik ben heen gegaan liep hij meteen naar het ondiepebad en het speelbad en ging daar lekker spelen. Na wat overtuigingkracht ging hij met mij mee richting het diepebad. Maar dan wel naar het bubelbad wat naast het diepebad staat. In iedergeval wel een stukje in de goede richting dacht ik zelf. Na een aantal weken is het me toch gelukt om hem langzaam aan het diepebad te laten wennen. Iedere keer is hij wat dieper naar beneden gelopen op de invalidetrap die in het diepebad staat. Toen hij in een keer door had dat hij bleef drijven met zijn drijvers om zijn armen was hij niet meer het diepebad uit te slaan. We hebben alle hoeken van het bad gezien en hij wil niet meer in het ondiepe, dat is voor kleine kindjes papa zegt Finn.

Als je veel gezwommen hebt val je zelfs in slaap achter de computer.

Het extra zwemmen blijven we verloopig nog effe volhouden, het is niet alleen leuk maar ook goed voor ons alle twee.