Klein feestje.

Vandaag heb ik mijn verjaardag gevierd. Geen poespas of zo, gewoon gezellig met ons eigen gezin. Vanochtend kreeg ik een mooi cadeau, helaas was hij beschadigd dus gaat Mariska het, van de week, even ruilen. Daarna hebben de jongens een heerlijk ontbijt voor mij klaar gemaakt met direct daarna een fika (koffie met een heerlijke kaneelbullar). We zaten dus lekker vol om 11 uur. We zijn maar lekker gaan wandelen in het bos, nu kan het nog binnen kort begint het jacht seizoen weer. Bij terugkomst stond er een heerlijke notentaart en een appeltaart klaar. Vanavond hebben we heerlijk gegourmet met zijn allen.

De jongens konden niet wachten om te beginnen.

Hij is wel bewogen maar de jarige-job staat er ook op.

Finn vond het geweldig.

Ik wil iedereen bedanken voor de kaarten en speciale dank naar onze familie die een cadeau voor me gekocht hebben. Hopen dat er wat te winnen valt op 1 oktober.

Kleine klusjes

Gisteren hebben we kleine klusjes gedaan. We zijn begonnen om een vakantiehuisjes winter klaar te maken. Waterleidingen drukloos maken, overal het water uit laten lopen en in de verschillende putjes, wc en zwanenhalzen antivries doen. Nadat klaar was mochten we nog een boot en een ponton uit het water trekken en borgen.

De oor-beschermers waren niet omdat er zoveel lawaai was, maar omdat hij naar de radio wilde luisteren.

Finn heeft ook heel erg zijn best gedaan.

Weer thuis aan gekomen hebben we het een en ander opgeruimd. De wind was gunstig dus besloten we om de hoop tuinafval maar te gaan verbranden. De hoop was de laatste tijd erg gegroeid nadat Mariska de appelbomen had gesnoeid. Er is een deel dat er al bijna een jaar ligt dus dat moet lekker fikken zeg ik tegen de jongens. En inderdaad in no time brand de stapel, het duurt dan ook niet zo lang voordat de vlammen een meter of vier de lucht in gaan. Dat gaat lekker denk ik. En precies op dat moment gaan de takken van de appelboom ook branden, de bladeren die er nog aan zitten schieten al branden de lucht in. Ze schieten een meter of 30 de lucht in en komen, vier tuinen verder, weer naar beneden. Aaaii dit is niet zo mooi, ik kijk om mij heen en rond om de brandstapel staan droge verdorde struiken. Shit, als deze gaan branden moet ik nog de brandweer bellen denk ik. Papa gaat dit wel goed zegt Rens? Ook komt Mariska aan lopen met de vraag of het niet een beetje erg hard gaat. Ach we kunnen altijd nog de brandweer bellen zeg ik tegen ze. Ze hebben wel gelijk, denk ik, het gaat wel erg hard en er is niks lulliger als een brandweerman de brandweer moet bellen. Tot overmaat van ramp trekt de wind aan en deze gaat nog draaien ook. al het rook met de brandende bladeren gaan nu richting de huizen ipv van naar het meer. Ik volg een paar van de blaadjes die in de tuin van de buren terecht komen. Elisabeth en Rolf staan voor het raam te kijken, ze zwaaien vriendelijk en ik zwaai terug. Ik knijp hem wel een beetje, het gaat nog steeds erg hard, het vuur wil nog niet temperen. Ik ben zo met het vuur bezig dat ik niet door heb waarom de wind is aangetrokken. Nadat ik het een aantal takken, die nog niet branden, heb weggetrokken met de jongens. Voel ik in een keer wat spetters in mijn nek. Ik draai me om en er komen donkere wolken aangezet, het begint te regenen, lang genoeg om het vuur te temperen en de omgeving vochtig te maken. Gelukkig denk, ik kijk om me heen en zie dat Rolf nog steeds voor de ramen staat te kijken hoe het vuur brand. Nogmaals gaat de duim omhoog, ik begin te lachen en steek mijn duim ook omhoog.

Het vuur brand hier nog geen minuut, en we hebben het aangestoken met 1 aanmaakblokje.

Mariska heeft Finn mee naar achteren genomen, niet veel later gaan de vlammen nog hoger en doen de jongens een stapje naar achter. 

Volgende week, als de wind gunstig is, gaan we de rest in de fik steken, word vervolgd!!!!!!!

We mogen weer krabben

Sinds twee dagen is er weer nachtvorst. Dit betekend dat we (ik) s´morgens de wagens weer mag gaan krabben. Het vriest nog lang niet hard genoeg om de kabel voor de motor en cabine verwarming aan te sluiten, maar ik ga ze van het weekend wel weer in de auto´s monteren.

Laatste loodjes

Bijna het hele huis is geschilderd. We hebben een lader die 8 meter hoog kan, maar toch kunnen we niet overal bij. Dus .........................

Hebben we een hoogwerker gehuurd.

Bijna iedereen die bij ons langs is geweest is het opgevallen dat sommige gedeeltes nog niet geschilderd waren. Dit was domweg omdat ik er niet bij kon. We moesten dus op zoek naar een ander alternatief. Deze hebben we gevonden in vorm van een hoogwerker. Nadat ik hem vrijdagmiddag had opgehaald moesten we eerst even proefdraaien.

Finn wilde maar al te graag even mee.

Papa, dit is hoog genoeg hoor.

Vrijdagmiddag ben ik alvast begonnen met wat oude verf weg te krabben. Even voor de doe het zelf-ers tussen ons, een driehoeks-krabber kennen ze hier niet. Ik moest dus nog even diep in wat dozen zoeken (ja ik moet er nog een paar uitpakken) want ik wist dat ik er een had meegenomen. Zaterdagochtend op tijd begonnen met verven en zondagmiddag was ik klaar.

Hier kan je een beetje zien tot hoe ver ik gekomen was met het schilderen. Boven de bovenste ramen is de rode kleur wat doffer, zeg maar de zelfde rode kleur die je rechts van de zwarte leidingen ziet. Deze leidingen zijn van de zonnecollectoren, maar dit even ter zijde. Aan de andere kant van het huis moest ook   zo´n gedeelte geschilderd worden, tevens moesten alle witte lijsten gedaan worden. Zelf vinden we het resultaat heel erg mooi en we hebben ook nog complimenten van de buren gehad. Zo heb ik nog een beetje eer van mijn werk.

Mariska had ondertussen bedacht dat we de appelbomen ook wel even konden snoeien met de hoogwerker. Goed idee, zeg ik tegen haar. Kom maar in het bakkie dan gaan we samen wel even. Uuuuuhh ik wil eigenlijk zelf gaan zonder jou zegt Mariska tegen mij. Nog beter zeg ik tegen Mariska, en samen met Finn is ze een uur of vijf bezig geweest om de drie appelbomen te snoeien.

De appelboom snoeien.

 Tevens werden de appels, die nog in de boom zaten, geplukt zodat we volgend weekend lekker een appeltaart kunnen bakken.

Ongevallen met wilde dieren

Vandaag stond er in de krant dat de ongevallen met wilde dieren gestegen waren in het afgelopen jaar in Värmland. Er zijn 1813 ongevallen gemeld, waarvan 358 met elanden en 1455 met herten. Ongevallen met wilde zwijnen zijn hier nog niet gemeld maar deze komen in de regio ook steeds meer voor. Als je met een dier een in botsing bent gekomen moet je 112 bellen en wachten op de hulpverleners.

Het is best wel even schrikken als je deze twee de weg over ziet steken, vooral in het donker.

Met dit als resultaat. De schoft hoogte van deze dieren is ongeveer rond de twee meter.

In heel Zweden zijn er 27616 ongevallen geweest met wilde dieren. 21827 met herten, 3160 met elanden en 1640 met wilde zwijnen. dit zijn cijfers tot en met augustus 2013.(bron. www.viltolycka.se)

Pioenrozen

Toen opa en oma Kaandorp bij ons te gast waren heeft opa een rondje door de tuin gelopen. Hij was snel klaar omdat er niet zo veel in staat, gras, appelbomen, struiken en wat pioenrozen op een kluitje. Opa adviseerde om deze pioenrozen, met de herfst, uit elkaar te houden en deze op een andere plek neer te zetten. Goed advies sla je niet in de wint natuurlijk en we besloten om de pioenrozen te verhuizen. Mariska had eerst nog wat overleg met haar vader hoe ze het een en ander moest aanpakken. Mariska haar vader, die zowat heel zijn leven met planten en bloemen heeft gewerkt, vertelde precies waar ze op moest letten en ze is samen met Finn aan de gang gegaan. We me moeten op ogen letten papa, zegt Finn tegen mij. Dit heeft opa verteld. Ik kijk hem aan en denk waar heeft hij het toch over, op ogen letten. Ik kijk wel naar de ogen van je moeder zeg ik tegen hem. Hij kijkt me aan en begint te lachen, nee papa hier moet je op letten. Hij laat het me zien wat een oog is. Terwijl ik een gleuf in het gras maak planten Finn en Mariska de pioenrozen op hun nieuwe plek.

Er word hard gewerkt

Kijk een hoe sterk ik ben mama

Dit zijn mijn spierballen

Alles is verplaatst opa, met een beetje geluk eten de hertjes het niet op zodat we volgend jaar mooie bloemen hebben staan langs de tuin.

Middagje voetballen

Rens moest gisteren voetballen, hij moets richting Karlstad. We vertrekken om 4 uur en ik heb gezegd dat je wel kon rijden, zei Rens dinsdagavond. Oké, zeg ik tegen Rens. Dat is dan snel omkleden op mijn werk denk ik, maar het gaat ons lukken. Finn had besloten dat hij ook mee ging, gezellig samen met jou papa. We moesten verzamelen bij het busstation en om 4 uur reden we weg. Om 5 uur waren we ter plaatse en terwijl Rens, en zijn team, zich ging omkleden en warm spelen zijn Finn en ik naar de ICA (de AH van Zweden, het was overigens ook van Ahold, maar dit ter zijde). Ze hebben daar een heerlijke saladebar waar je lekker zelf je salade in elkaar kan bouwen. Nadat we onze boodschappen gedaan hadden zijn we terug gereden naar het voetbalveld.

De jongens zijn zich aan het warm spelen en wij zijn lekker onze salade aan het eten.

 Finn heeft ook zijn eigen bal en pionnen mee genomen. Zo kan hij na het eten ook nog even voetballen.

Effe snel een foto pap dan kunnen we weer verder.

De wedstrijd begon om zes uur. Tegen deze tijd is de zon ook bijna vertrokken en daalt de temperatuur snel.

Al snel gingen de lichten dan ook aan.

Volgens de temperatuurmeter van de auto was het 6 graden. Het is dan ook heel normaal dat de toeschouwers van de voetbalwedstrijd dekens meenemen om hun eigen warm te houden.

Finn had lekker zijn jas mee en zijn spidermanmuts.

Om negen uur zijn we weer naar huis gereden. Hier is het heel normaal dat alleen de straten in de dorpen verlicht zijn. Zodra je uit een dorp rijd is het aardedonker. 90% van alle auto´s hebben dan ook extra lampen gemonteerd. S´avonds hier rijden is best gevaarlijk. Er is altijd kans dat er dieren oversteken en dan zijn extra lampen niet overbodig. Op onze terug reis werden we twee keer, op verschillende plaatsen, opgeschrikt door hertjes die aan het oversteken waren. Rolf zegt altijd als er 1 over steekt komen er meestal meer.

Deze zijn dan ook niet overbodig.

Als Mariska deze aan zet doen de dieren in het bos hun zonnebril op, zo vel schijnen ze. O ja de voetbal wedstrijd is geëindigd in een 1-1 gelijkstand.

Het regent appels

 We hebben twee verschillende soorten appelbomen voor in de tuin staan. Ik weet niet het merk en type maar aan de ene groeien gele appels en aan de andere groeien rode appelen. De laatste weken regent het appels, ze zijn mooier en groter dan vorig jaar. Het is zonde om ze zo te laten liggen en ze allen te gebruiken als voer voor de herten. We hebben van de al week en kist vol geplukt en vandaag hebben Finn en Mariska ook nog even hun best gedaan. We hebben lekker appelmoes gemaakt en appelflappen. Jesse en ik hebben de appelmoes gemaakt en dit was voor ons de eerste keer dat we dit zijn gaan doen. Omdat we alle twee niet wisten hoe het moest hebben even het internet geraadpleegd, daar word van alles omschreven wat je allemaal wel en niet moest doen. Wat een gezeur zegt Jesse laat mij maar even. Op gevoel heeft hij het een en ander in de pan gedaan, met als resultaat dat we heerlijke appelmoes hebben.

1 van de kisten met appels.

Een paar heerlijke potten appelmoes.

Maar je kan er ook lekkere appelflappen van maken natuurlijk.

Finn is Mariska aan het helpen.

Lasten vermindering

Op mijn werk luister ik altijd naar de radio. Het is een praatprogramma met lekkere muziek er tussen door. Voor de Zweedse lezer P4 Värmland. Gisteren hoorde ik een aantal keren opmerkelijk bericht voor deze tijd. Voor de zekerheid ben ik naar mijn collegae gelopen om te kijken of ik het goed gehoord/begrepen had. Ja zegt Mina je hebt het goed gehoord.

Oké, hier gaan we. Juist vandaag, met Prinsjesdag, krijgt heel Nederland te horen dat er een laste verzwaring komt. Iedereen gaat, er over het algemeen, er een beetje(veel) op achter uit. Hier in tegen komt er een laste vermindering voor de mensen die werken. Mensen met een uitkering en bijvoorbeeld mensen met ouderschapsverlof gaan er daar op tegen iets op achteruit. Het is hier overigens normaal dat de mama en de papa betaald ouderschapsverlof hebben. Het betekend voor ons dat we, ongeveer, 300 kronen per maand extra in ons portemonnee hebben. Een heerlijk vooruitzicht.

Verwachten ze al sneeuw???

Sinds 1 week zijn de wegen de gemeente, maar ook daar buiten, weer versierd met palen. Deze palen worden aan de zijkant van de weg geplaatst en staan, ongeveer, om de honderd meter. Het zijn markeringspalen voor de sneeuwschuiver. Zodat de chauffeur weet waar de weg ophoud of tot waar hij/zij moet vegen. Komt er dan al snel sneeuw vraag je je eigen af? Volgens de weerberichten niet maar je kan er niet vroeg genoeg bij zijn.

Zo staan er honderden van deze markeringspalen.

Even lekker douchen

Vandaag kreeg ik een whatsapp van Mariska, ik ga vanmiddag werken. Dit betekend dat ze om half vier begint en om half tien klaar is. Mooi dacht ik even lekker alleen met de jongens. Toen ik thuis kwam wilde ik meteen gaan douchen, maar de zon heeft hier nagenoeg niet geschenen, ik moet dus eerst de ketel warm stoken. Tegenwoordig duurt dit nog geen vijf minuten, dan brand hij lekker. Maar daarna moet je even een half uurtje wachten voor dat je echt heet water hebt. In dit half uurtje heb ik, samen met Finn, even een salade in elkaar gebouwd voor het avond eten. Ik hoef eigenlijk enkel voor mij alleen eten te maken want de jongens eten op school warm. Maar ik weet dat ze de salade ook lekker vinden dus maak ik maar een grote bak klaar.  Zo zeg ik tegen Finn, ik ga eerst even douchen. En ik ga in bad zegt Finn. Nou wacht even tot dat ik klaar ben anders komt er niet zo veel water uit de kraan. Hij kijkt me aan en zegt goed papa. We hebben een dunne waterleiding naar de badkamer toe lopen. Deze voorziet de douche, wastafel, de wc en het bad van warm en koud water. Ik stap lekker onder de douche en na het inzepen zet ik de douche weer aan om mij af te spoelen. Ik hoor de deur open gaan en Finn komt binnen. Zonder wat ze zeggen loopt hij naar het bad, doet de stop er in, en zet de kraan van het bad aan. Spontaan is de helft van mijn douchestraal weg, gelukkig blijft hij wel warm. Dan loopt Finn naar de wc en gaat plassen, hij trekt door en er verdwijnt. Weer een deel van mijn douchestraal weg. Ik sta nu nog onder een zielig klein douchestraaltje. Ik kijk naar de douchekop en denk, hij is wel achterlijk groot maar ik ga hem echt niet vervangen voor een kleintje. Finn is ondertussen verdwenen uit de badkamer en ik stap de douche uit om de kraan van het bad uit te zetten. Ondertussen is de waterbak van de wc ook vol. Ik kan weer lekker douchen, ik blijf lekker nog even genieten van onze douche met een lekker muziekje op de achtergrond. Heerlijk zo´n reuze douchekop.

Bilprovning

Vandaag moest Mariska haar auto op voor een bilprovning (apk). De apk hier wordt gedaan door een speciaal bedrijf en niet bij een garage zoals in Nederland. Ik had, een paar maanden geleden al, voor haar een afspraak gemaakt om 7 uur s´ochtends (hahaha). Toen ze hoorde dat ze daar om 7 uur moest zijn vroeg ze of ik wel spoorde, je gaat er zelf zo vroeg maar staan zei ze. Nou dan doe ik het toch, het is 200 meter verder rijden dan mijn werk. De keuring duurde nog geen 10 minuten, normaal duurt het 15 minuten maar de remmen testbank was stuk, ze reden buiten een klein rondje en de wagen stond op tijd stil. Als aanmerking kreeg ik te horen dat de stötdampere lek was, een schokbreker was lek. Maar hiervoor hoefde ik niet terug te komen.

Ik heb nu twee verschillende auto´s naar de keuring gebracht en ik heb het idee/gevoel dat er hier iets makkelijker gedacht word over een auto keuring dan in Nederland.

Herfst kleuren

Ondanks dat het de afgelopen tijd schitterend weer is hier, ook met af en toe een regenbui. merk je dat de herfst gaat beginnen. Sinds een paar weken krijgen de bomen de mooiste kleuren en beginnen ze hun blaadjes te verliezen.

Tevens staan er nog schitterende wilde orchideeën in bloei.

Druk weekend

Donderdag is eindelijk het pakket van opa en oma Hoebe aangekomen, hij heeft er bijna twee weken over gedaan. Het pakketje was dit keer voor Jesse er zat een klein cadeautje voor hem in en twee zakjes met pepernoten, heerlijk ze zijn al weer op.

Finn en Jesse maken het pakketje open.

Vrijdagmiddag is de het druk. Ik heb een vrij genomen omdat Mariska samen met een vriendin, Irene, op Oxhälja markt gaat staan. Vrijdagmiddag begint het en zondagmiddag is het afgelopen, ze hebben dus een lang werk weekend voor de boeg. Het toeval wil dat het een schitterend weekend belooft te worden met alleen maar mooi weer.

Vrijdagmiddag, even werkoverleg of alles wel goed staat zo.

Finn werd geschminkt.

Vrijdagmiddag is het 21 graden maar het koelt snel af. Als Mariska om half 10 thuis komt is het nog maar 12 graden.

Zaterdag ochtend om half 7, Finn heeft handschoenen aan getrokken.

Zaterdagochtend om half 7 is het maar 4 graden. Finn en ik hebben even geholpen met het opbouwen en zijn daarna weer naar huis gegaan.

Op de Oxhälja markt zijn dit jaar 1300 markt kramen en twee grote kermissen. Het is volgens de kenners kleiner als vorig jaar. Finn geeft daar weinig om en wil graag naar de kermis. Jesse gaat met zijn schoolvrienden en Rens heeft het niet zo op de kermissen, maar hij gaat wel gezellig mee om samen met Finn over de kermis te lopen. Het kermis gebeuren is van 1 bedrijf. We hebben een 10 ritten kaart gekocht en dan mag je overal in.

Klaar voor de start.

We gaan hard hoor.

In de trein

In het reuzenrad.

Nog meer auto´s

Nog meer draaien en plezier maken.

Ondertussen zie ik Jesse lopen met zijn vrienden. Even stiekem een foto maken.

Ik zal niet herhalen wat hij zegt, maar ik wordt verzocht om weg te gaan.

Paard rijden.

Zondagmiddag hebben we met zijn alle nog wat lekkers gehaald.

 Deze week/maand bestaat ook Lidl 10 jaar in Zweden en 1 jaar in Filipstad. Ze organiseren van alles en dit weekend kon je ook paard rijden bij de Lidl. En er is er 1 bij ons die helemaal weg is van paarden dus we zijn ook maar even langs geweest.

Je kan zien dat het niet druk, is de meeste mensen lopen op de markt. Finn genoot gewoon.