Finn zijn arm

Vorige week zijn we weer naar het ziekenhuis in Karlstad geweest, Finn zijn pen mocht uit zijn arm. We hadden Finn al een beetje voorbereid wat er ging gebeuren in het ziekenhuis. In het ziekenhuis kreeg hij eerst een drankje om wat rustiger te worden. Je raad het al deze wilde hij niet opdrinken. Hij had een paar muizen slokjes genomen en toen wilde hij niet meer. De zuster was al een paar keer langs gekomen om te kijken hoe het er mee stond. Na ongeveer een kwartier werd het toch wel tijd dat ze iets ging doen. Ze vertelde Finn dat ze het gips er alvast af ging halen. Finn keek haar aan en in vloeiend Zweeds werd haar haarfijn verteld dat dat de bedoeling niet was. De tranen rolde over zijn wangen toen ze toch aan de gang ging. Ondertussen was de dokter ook binnen gekomen. Finn begon alleen maar harder te huilen en wij probeerde hen af te leiden met een filmpje op de telefoon van Mariska. Toen het gips er bijna af kon ik de pen al zien zitten. De dokter wierp ondertussen ook een blik op Finn zijn arm en binnen 1 seconde had hij de pen er uit getrokken. De pen leek op een open gevouwen paperclip. Finn was nog het meest verbolgen over het feit dat zijn gips er af was. Hij bleef maar vragen om nieuw gips aan de zuster en de dokter, hij was ontroostbaar. Zijn arm moest onder zijn trui zodat hij, voor zijn gevoel, toch een beetje beschermd zat. Finn stopte pas met huilen toen we weer in de auto zaten.

Met gips

Zonder gips

En als spiderman

We hadden heb beloofd dat hij een cadeau mocht uitzoeken. In de speelgoedwinkel heeft hij gekozen voor playmobil en klei en in een andere winkel heeft hij een tractor gekocht. Daarna hebben we nog wat gegeten bij de Ikea en zijn we weer naar huis gegaan.

Filmpje

Zomaar even een filmpje.

We gaan hier, voor het eerst, samen van de piste af.

Opa´s en oma´s nachtmerrie

Het dooit al de hele week, s´nachts is het maar net onder nul en overdag is het een paar graden boven nul. Al het sneeuw zie je langzaam verdwijnen. We kunnen het toch niet laten om naar de skipiste te gaan. De laatste paar keer is Finn verdrietig dat hij niet mee mag. Tja vriend je hebt een gebroken arm dat gaat niet zegt mama dan. Maar iedereen die papa een beetje kent weet dat die daar anders over denkt!!

Toen ik Finn vanochtend vertelde dat hij ook mee mocht wist hij niet hoe snel hij zijn ski spullen aan moest trekken, hij zat als eerste in de auto. We hebben een uurtje geskied en hij is maar 1 keer gevallen. Het speciale tuigje dat we hebben werk perfect, je kan hem zelfs een beetje sturen.

Het ging perfect!!!!!!!

Het is nu een ruim een maand geleden dat hij geopereerd is aan zijn arm en vorige week hebben we een brief gekregen dat we aanstaande dinsdag ons moeten melden in het ziekenhuis, volgens de brief wordt de pen er dan weer uitgehaald.

Ik had zo iets, als de opa´s en oma´s niet weten dat we samen aan het skiën zijn is er niks aan de hand, we hebben toch een helm op!!!!!!

O ja, morgen wil hij weerheen.

Ett propp i avlopp

Tja, wat zal dat nu weer zijn???? Dat zal ik even uitleggen. Woensdagmiddag kom ik thuis en het eerste wat ik hoorde is dat ik een uitdaging heb. De afvoer in de keuken is verstopt, het water blijft in de wasbak staan. Ik duik meteen het keukenkastje in en verwijder de zwanenhals, daar is niks mis mee. Oké stap twee, ik gooi een grote hoeveelheid water zo in het riool, al het water verdwijnt. Raar denk ik. Omdat ik niet helemaal weet hoe het riool in dit huis loopt besluit ik om er, morgen, een specialist bij te halen,

De volgende dag ga ik langs de plaatselijke loodgieter langs. Ik leg aan een vriendelijke dame uit wat er mis is en wat ik allemaal gedaan heb. Raar zegt ze, normaal moet je toch verwachten dat het dan doorloopt. Er word iemand anders bij gehaald, ik leg nog een keer alles uit en krijg de zelfde reactie van deze meneer. De goede man probeert nog een aantal oplossingen aan te dragen maar daar heb ik helemaal geen zin in Ik wil graag even dat u langs komt zeg ik tegen hem. Ja, zegt de goede man dat wordt dan volgende week. Ik kijk hem aan en kijk daarna naar de vrouw aan die vriendelijk naar mij lacht. Is er echt niets iets wat jullie voor mij kunnen doen, ondertussen staat onze aanrecht helemaal vol met vieze borden en pannen zeg ik tegen ze. Na een pijnlijke stilte van een seconde of tien zegt de mevrouw tegen me, ik ga een monteur bellen en die komt vandaag bij jullie langs.

S´middags krijg ik een berichtje van Mariska dat er een monteur is die meteen het keukenkastje is in gedoken. Om een lang verhaal kort te maken, de beste man is 2 uur bezig geweest om een prop uit het riool de spuiten. Al het water loopt weer gewoon weg en geluiden die we normaal hoorde als de vaatwasser zijn water wegspoelt horen we niet meer. We wachten nu nog alleen op de rekening.

Van alles wat.....

Afgelopen dinsdag stond ik, voor de eerste keer dit seizoen, mijn dienst als liftboy te doen bij de skiclub. Het ging geweldig. Ik moest nog 2 uur staan en voelde mijn voeten nagenoeg niet meer. Naast mij stond een andere vader die deze avond ook als liftboy fungeerde. Hij zag mij stampvoeten en vroeg me, kalle fötter (koude voeten)? Ja en jij niet. Nee zei de man, hij vertelde mij dat hij geen eens sokken aan had zo warm waren zijn schoen. En als of ik het niet geloofde trok hij zijn schoen uit, inderdaad geen sokken aan. De schoenen werden in het dorp verkocht. De volgende dag heb ik ook een paar gekocht en inmiddels heeft Mariska ook een paar. Ze zijn heerlijk warm, we hebben geen last meer van koude voeten.

De warme en volgens Mariska niet zo modieuze laarzen

Finn vond ze ook lekker warm.

Het jammere is alleen dat het nu een paar graden boven nul is.

Gisteren zijn we begonnen om de keuken te voorzien van nieuwe behang. Er zit nu van dat structuur behang op. Dat plak je er op en dan kan je het later verven. Het is later dan onmogelijk om het er weer af te halen. Omdat dit behang, volgens ons, bijna standaard in ieder huis gebruikt word, moet er ook een oplossing voor zijn om het behang te vervangen. En dat is er, het zogenaamde reparatie behang (vrij vertaald). Dit behang plak je er overheen en dan kan je het daarna schilderen of je ga het nog een keer behangen met een echt leuk behangetje. Ik moet zeggen het knapt nu al op, binnenkort komt er nog een leuk kleurtje op.

Eerst even op maat maken, het behang is een meter breed dus we schieten lekker op

Na een half uurtje werk zie je het resultaat al.

Ondanks de dooi zijn we vandaag even na de skipiste geweest. Jesse wilde het vandaag op de snowboard proberen.Voor dat Rick hier komt wil ik het wel al een beetje kunnen papa zegt hij tegen mij. Het ging heel erg goed. Door de dooi was de sneeuw wat papperig geworden waardoor hij niet zo snel naar beneden ging. Toen we thuis kwamen ben ik met Finn naar buiten gegaan. Papa het paard moet even buiten lopen zegt hij. Nu heeft Mariska ook nog even rustig de tijd om haar huiswerk maken, daarna ging ze dansen in een dorp verderop en als klap op de vuurpijl moest ze nog werken ook.

We hadden het gezellig buiten

We kwamen verschillende sporen tegen. In het midden van een paard, en rechts van een quad.

Achter in de tuin sporen van hertjes.

En natuurlijk sporen van Finn.

En als je moe bent ga je gewoon even liggen en sneeuw eten.