We hebben daarna nog heel veel ijshockey-wedstrijden, van het eerste team van Filipstad, samen gezien. En nu is Finn op een leeftijd dat hij vastbesloten naar ons toe komt en zegt, papa en mama ik wil graag gaan ijshockeyen. Mijn ogen beginnen te glinsteren en er staat een grote glimlach op mijn gezicht, ik kijk naar Mariska en zeg tegen haar, komt mijn droom dan toch nog uit.
Na een korte zoektocht naar wat ijshockey spullen, lagen bij een vriendin van Mariska, is Finn er nu helemaal klaar voor.
Alles moet meteen gepast worden natuurlijk |
Na twee trainingen is Finn lekker op dreef en vindt het geweldig leuk om te doen.
Kijk eens hoe hij een puk uit de emmer vist met zijn stick |
Papa maak effe een foto!! |
En hij is nog trotser als een van zijn broers even komen kijken hoe hij het doet. |
Finn heeft een rode broek aan
Als een club een buitenlandse speler aantrekt wordt er meteen veel van je verwacht natuurlijk. Finn mag op 2 januari meedoen aan een jeugdtoernooi, met zijn team, in Charlottenberg. O ja, Charlottenberg is een dorpje aan de Noorse grens op zo´n twee uur rijden hier vandaan!!! S´morgens om zeven uur vertrekken en zijn laatste wedsrtijd is om om tien voor half zes, ik vind het geweldig. Mariska gaat ook gezellig mee......of is dat omdat er in Charlottenberg een gigantische grote winkelcentrum is i.vm. de grens handel, het is voor de Nooren veel goedkoper om in Zweden boorschappen te doen.
Wordt vervolgt.
Veel plezier!
BeantwoordenVerwijderen