zondag 27 april 2014

Het was even stil op het blog.

Het was even stil rond om het blog, maar dat had zijn redenen.... We waren, door familie omstandigheden, even voor een paar dagen terug in Nederland. We weten al jaren dat Mariska haar vader ziek is, de ene keer gaat het beter als de andere keer. En iedere keer als hij naar het ziekenhuis gaat voor een of andere kuur zegt hij dat hij weer wat tijd gaat kopen, tijd om o.a. lekker van zijn pensioen te genieten. De donderdagavond voor Goede Vrijdag kregen we een telefoontje dat het niet zo goed met opa ging. We hadden s´avonds al besloten dat Mariska samen met Finn, op zondag met het vliegtuig, naar Nederland zou gaan.

We hadden een, zo normaal mogelijke, goede vrijdag. Mariska had een brunch geboekt bij .......... ik weet niet meer hoe het heet maar we moesten 45 minuten rijden. De brunch was heerlijk en typisch Zweeds.

Het was heerlijk en je mocht zo vaak opscheppen als je maar op kon.
Na de brunch even wandelen, het was heerlijk weer.
Als je niet op de foto wil dat groet je je vader gewoon op deze manier!!!!
Even kijken welke kant we op moeten.
De gebroeders.
We moesten ook nog even eieren zoeken natuurlijk.

Ze liggen overal.
Soms kan je er zo bij.
En soms kan je er niet bij
Dan krijg je hulp van mama.
Ondertussen hadden we besloten dat niet alleen Mariska en Finn naar Nederland zou gaan maar dat we met zijn alle zouden gaan. Het toeval wilde dat de jongens vakantie hadden. Ik had mijn chef gebeld en het was geen probleem dat ik een paar dagen extra vrij nam. De verzorging van de hond en de kat was voor de buren geen probleem.

Wat ook een traditie in Zweden is dat kinderen, verkleed als een oude vrouw en man, een tekening komen brengen met een paasgroet. Als tegen prestatie wordt er dan snoep uitgedeeld aan de kinderen. Omdat we dit helemaal vergeten waren hadden we ook vergeten snoep in huis te halen. En bij de eerste keer dat de bel ging stonden er meteen 10 kinderen op de snoep. Met lede ogen moest Finn toekijken hoe zijn paaseieren uitgedeeld werd aan de kinderen die aan de deur stonden. Na dat we Finn het een en ander hadden uitgelegd en beloofd hadden dat we nieuwe eieren voor hem gingen halen was het geen probleem meer. Maar Finn is slimmer dan wij denken, Finn had ondertussen ook een berg tekeningen gemaakt, zijn spiderman pak aangetrokken en ging langs de buren zijn snoep weer ophalen.

Ze stonden wel even te kijken maar ze vonden het prachtig.
We zijn de volgende dag om 4 uur opgestaan en vertrokken richting Nederland. Alles ging voortvarend, behalve dat we, na ongeveer 500 kilometer, er een oranje lampje gaat branden met de tekst motor check. Ik heb de auto langs de kant gezet, de motorkap omhoog gedaan en de motor gecheckt. Ik kon natuurlijk niks vinden. In het boekje stonden ongeveer 10 verschillende mogelijkheden wat het misschien kon zijn. En als laatste stond er dat je de plaatselijke Hyundai dealer maar moest bellen. Ik hield het er op dat er iets met de uitlaat was. In Nederland, bij een Hyundai dealer, bleek dit ook zo te zijn. Iets met twee sensoren, niks aan de hand alles gereset.

Op de boot kon Finn even spelen.
Konden wij even rustig aan doen.
Genieten van het weer.
Al hoewel Finn het een klein beetje eng vond.
In Nederland sliepen wij bij mijn vader en moeder. Bijna iedere dag zijn we wel even bij opa geweest en leek wel of opa iedere dag een beetje opknapte. Ondertussen hebben we hem ook al weer gesproken via de Skype en hij heeft alweer bijna zijn oude babbels weer terug dus dat is fijn om te zien en te horen.

In Nederland hebben we diverse mensen gesproken en gezien. Iedereen was verbaast om ons te zien maar na wat uitleg was het wel duidelijk waar voor wij terug waren.

Finn heeft opa Hoebe geholpen met water geven
Ondertussen zijn we weer thuis, Mariska heeft dit keer ook een deel gereden.
De dagen gaan even goed verder. De dag na dat we thuis kwamen was Mariska haar verjaardag. Ik had Rens en Jesse een maand geleden al gezegd dat ze dit jaar zelf een cadeau voor hun moeder moesten kopen, geen probleem zeiden ze. Ze hebben tot het laatste moment gewacht met kopen natuurlijk. Ze hebben, samen met oma Hoebe mooie cadeaus voor hun moeder gekocht. Ze heeft lekkere luchtjes, chocola en een massage bon gekregen.

Even mama helpen.
Het was zo mooi weer hier dat er gezwommen moest worden.

Het gras blijf ook gewoon groeien.
Een heerlijke maiskolf op de bbq
Zo ik ben weer helemaal bij met de blog. Voor iedereen die we even gesproken hebben, de volgende keer spreken we jullie even langer.

Voor de opa´s en oma´s
Opa en oma Kaandorp heel veel strekte de komende periode. En opa en oma Hoebe bedankt voor de gastvrijheid, we hebben heerlijk geslapen en gegeten.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten