zondag 3 november 2013

Tranen in mijn ogen.

Ik zie net het papiertje hangen dat de schoorsteenveger morgen komt. Shit, de lader moet nog geplaatst worden, geen lader geen schone schoorsteen maar wel een rekening. Ik vraag aan Rens of hij me wil helpen. De auto moet iets naar achteren gereden worden en omdat het al donker is laat ik de auto lopen zodat we wat kunnen zien. Samen met Rens plaats ik de ladder. Ik stap weer in de auto om deze weer een stukje naar voren te rijden, hij staat op de handrem. Ik pak de handrem en duw hem naar beneden. Als hij beneden is schiet er een geweldige pijn door mij duim, de tranen schieten in mijn ogen en ik wordt er helemaal koud van.

Ik druk dus precies mijn gehavende duim in het gedeelte waar de handrem normaal zit. Het ging zo goed de laatste dagen dat ik, af en toe, vergeet dat er een heel plak vanaf is. Terwijl de tranen over mijn wangen naar beneden lopen stap ik uit de auto. Mijn duim begint meteen weer te kloppen. Jeetje wat doet dat zeer zeg ik tegen Rens, en vertel wat er gebeurd is. Dat is niet zo slim van je. zegt Rens. Dit belooft wat voor morgen. Ik heb met mijn chef afgesproken dat ik morgen weer rustig ga beginnen, ik word anders helemaal gek van het niks doen thuis.

2 opmerkingen:

  1. Dan begin je gewoon extra rustig. Pijn doet het toch wel, of je nou thuis zit of niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is opmerkelijk wat je allemaal kan doen met alleen je vingers, ik wordt er steeds handiger in. Maar een duim erbij is toch wel makkelijk.

    BeantwoordenVerwijderen